of gewoon Hanne

Ik ben Hanne, Hanne Lore Lien om volledig te zijn. Geen bijnamen of koosnamen, gewoon Hanne.

Geboren en getogen in het geweldig gezellige Limburg en ben nadien mijn hart verloren in Leuven. Vlaams-Brabant is mijn thuis, Limburg is vakantie!

Getrouwd met mijn jeugdliefde, die in 2005 al op mijn schoolagenda plakte.

Ik reis supergraag, liefst ver en avontuurlijk, maar door kleine kinderen was "niet al te ver" en "rustig" al avontuurlijk genoeg de voorbije jaren.

Ik sport niet graag maar doe het wel.

Ik eet graag lekker (waarvoor het puntje hierboven dus noodzakelijk is)

Ik ben heel graag bezig met interieur.

Ik hou van knutselen.

Ik word droevig van onvriendelijkheid.

Verse bloemen staan voor mij gelijk met puur geluk.

Ik word blij van winterse gezelligheid en van de kerstboom.

Ik laad op van de Italiaanse zon.

Ik ski graag snel en gecontroleerd (en ik hou ook wel van alles wat er après gebeurt).

Een favoriet seizoen heb ik niet, maar de wissel van de seizoenen ten volle beleven is zo magisch. 

Ik ben een slechte slaper en een piekeraar.

Ik zou geen halve dag overleven op een onbewoond eiland.

Mijn hart loopt over van de interactie tussen mijn kinderen.

Ik heb een hekel aan dubbele knopen in veters.

Muziek van Bart Peeters maakt mij altijd goedgezind. 

Ik hou van leven in de stad.

Ik ben stiekem de gelukkigste vrouw op aarde (denk ik).

vroedvrouw Hanne

Ik ben Hanne, vroedvrouw Hanne

Toen ik rond mijn tiende verjaardag hoorde dat ik grote zus werd, werd de eerste steen van het vroedvrouwenbestaan gelegd.

Ik volgde de consultaties op de voet, ik vroeg aan de vroedvrouw een aan de kraamverzorgster of ik hen mocht helpen en mijn kleine broers waren mijn levende poppen. Toen deed ik voor het eerst de uitspraak: "Later word ik vroedvrouw". Nadien heeft niemand me nog op andere gedachten kunnen brengen.

Na het afstuderen ging ik werken als vroedvrouw op de materniteit en verloskamer in de Europaziekenhuizen en even later gaf ik ook les aan de studenten vroedkunde aan de Erasmushogeschool in Brussel. Hoe graag ik ook werkte als docent, toch miste er iets. Zelfstandige vroedvrouw worden was altijd de grote droom, maar ik was nog jong en durfde nog niet springen. Het moederschap en mijn eigen vroedvrouw hebben me laten voelen dat je soms te veel denkt en te weinig voelt, dat je moet vertrouwen op je buikgevoel en moet luisteren naar je hart. Hart & buik riepen luid en duidelijk: "Waag de sprong". 

Ik sprong en het voelde juist. 

Ik werd tijdens mijn zwangerschappen begeleid door 3 fantastische vroedvrouwen. Ook de arbeid aan huis en de bevalling werden door hen begeleid.

Ik wist dat een vroedvrouw een zeer belangrijke schakel was voor zwangere en pas bevallen koppels maar dankzij hen heb ik beseft dat het een onmisbare schakel is.

Ik wil die schakel heel graag voor jullie zijn!

mama

Ik ben mama, mamaaaaa, mamamamamamama, mama'tjeeee

De dochter die mij mama maakte in 2014, Louise. 

De dochter die als een spiegel voor me is sinds 2016,  Violette.

De zoon die me in 2019 deed voelen dat kersen op taarten echt bestaan, Charles

Een toptrio waar ik héél graag mee reis, mee op uitstap ga, mee knuffel en mee knutsel.